Ulica Czarnoty i rondo Hrehorowa

Znajdujące się na terenie Politechniki Częstochowskiej obiekty (ulica i rondo) zyskały patronów – zdecydowali o tym na ostatniej sesji częstochowscy radni – informuje Biuro Prasowe Urzędu Miasta.

Nazwą ulicy bocznej od ul. Kilińskiego uhonorowano doc. dra Alfreda Leonarda Czarnotę, natomiast rondo dzielące ulicę Akademicką będzie nosiło imię Mieczysława Hrehorowa.

Pierwszy z wymienionych to człowiek aktywny na wielu polach: organizacji szkolnictwa wyższego, oświatowym, naukowym, samorządowym, sportowym, a także literackim, drugi to niedawno zmarły sportowiec, zasłużony jako organizator i popularyzator sportu w Częstochowie.

Przed uchwaleniem obie nazwy uzyskały opinie Ośrodka Dokumentacji Dziejów Częstochowy działającego w ramach prac Muzeum Częstochowskiego. Poniżej ich treść.

Alfred Leonard Czarnota (1911–1984), był nauczycielem akademickim, organizatorem szkolnictwa wyższego w Częstochowie, rektorem Szkoły Wyższej, działaczem oświatowym i społecznym, radnym miejskim, szachistą. Ur. 10 II 1911 w Kłecku k. Gniezna, był synem Franciszka i Heleny z Hübscherów. Ukończył Gimnazjum Klasyczne w Gnieźnie, a w 1935 studia matematyczne na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego (UP). Był również absolwentem Studium Pedagogicznego UP. W tym okresie studiował muzykologię w Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu. W 1936–1939 był nauczycielem gimnazjów: w Chodzieży, Czarnkowie i Bydgoszczy. W czasie okupacji niemieckiej w 1940 został przesiedlony z Poznańskiego do Częstochowy. W 1940–1945 pracował jako kierownik zbytu w Częstochowskiej Fabryce Papieru. Zaangażowany był tu w tajne nauczanie; w 1944–1945 prowadził zajęcia na Kursach Akademickich. Po wojnie w 1945–1948 uczył w Liceum Handlowym. Był jednym z organizatorów Wyższej Szkoły Administracyjno-Handlowej (WSA-H), która rozpoczęła działalność w 1946 (od 1950 Wyższa Szkoła Ekonomiczna) w Częstochowie; prowadził tam zajęcia z przedmiotów statystycznych (kierował Katedrą Statystyki), pełnił też funkcję wicedyrektora, później prorektora i rektora (1948–1951 i 1953–1955). Należał do inicjatorów utworzenia (w 1949) Szkoły Inżynierskiej (od 1955 Politechnika Częstochowska). Był organizatorem, później kierownikiem Katedry Matematyki, od 1980 dyrektorem Instytutu Matematyki. Przez pewien czas był prorektorem PCz, kierował Wieczorowym Studium Górniczym przy PCz. W 1963 uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1968 był docentem etatowym PCz. Współpracował z WSP w Częstochowie. Autor ponad 120 opracowań z zakresu matematyki i statystyki demograficznej, a także dziejów oświaty w Częstochowie, m.in. książki „Częstochowa – nowy ośrodek akademicki” (Warszawa 1955), redaktor wydawnictw jubileuszowych dotyczących WSA-H i PCz. Od 1954 Czarnota był radnym Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Częstochowie, a od 1957 w prezydium MRN. Przewodniczył Radzie Społeczno-Naukowej przy MRN.
W 1969–1972 był członkiem Rady Głównej Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego. Należał do szeregu stowarzyszeń naukowych i społecznych; był wiceprzewodniczącym gliwickiego oddziału Polskiego Tow. Matematycznego, przewodniczącym częstochowskiego oddziału Tow. Wolnej Wszechnicy Polskiej, przewodniczącym komisji rewizyjnej Częstochowskiego Tow. Naukowego. Należał do PZPR. Czarnota był zamiłowanym szachistą; odnosił sukcesy w mistrzostwach Częstochowy (8-krotnie był mistrzem miasta) i turniejach krajowych. Zajmował się też pracą literacką; pisał opowiadania i eseje, zamieszczał je w Biuletynie ZNP, z pozostawionych w maszynopisie opowiadań kilka zostało opublikowanych (w „Almanachu Częstochowy” 2002). Zm. 10 II 1984 w Częstochowie, pochowany został na cmentarzu św. Rocha (w sektorze 64, rząd 1, grób nr 3). Odznaczony był m.in.: Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Zasłużony Nauczyciel PRL, Medalem KEN.
W małżeństwie z Zofią Jędrczak (1922–1995) miał syna Jerzego Lecha, nauczyciela akademickiego, prodziekana Wydz. Zarządzania PCz, rektora Wyższej Szkoły Kupieckiej w Łodzi. Wnukiem Czarnoty jest Sambor, aktor teatralny i filmowy.

Mieczysław Zbigniew Hrehorów (1924–2022), ur. 11 II 1924 w Złoczewie, w województwie tarnopolskim. Przeżył trzy okupacje: sowiecką od 17 września 1939, niemiecką w latach 1941–1944 i powtórną sowiecką w 1944. Po „repatriacji” z Kresów Wschodnich w 1945 r. i zamieszkaniu w Częstochowie występował już w Częstochowskim Klubie Sportowym w drużynie siatkówki. Będąc studentem Wyższej Szkoły Administracyjno-Handlowej, należał do założycieli Akademickiego Związku Sportowego, był czynnym sportowcem AZS w wielu dyscyplinach. Działał w zarządzie środowiskowym AZS. W końcu lat 40. współorganizował Harcerski Klub Sportowy „Żubr” przy Komendzie Hufca ZHP w Częstochowie, był jego wiceprezesem sportowym. Pracował w budownictwie, doprowadził do powstania Związkowego Klubu Sportowego „Budowlani” (późniejszego CKS „Budowlani”); był jego długoletnim działaczem, przez trzy lata prezesem. W 1957 r. był współorganizatorem Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej w Częstochowie przy Częstochowskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego oraz TKKF „Ognisko” Częstochowa. Był animatorem zajęć i uczestnikiem imprez rekreacyjno-sportowych dla dzieci, młodzieży, dorosłych i sportu w rodzinie. Doprowadził do powstania Ośrodka Rekreacji Fizycznej TKKF, przejętego później przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji. W 1961 r. został powołany w skład Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, pełnił tę funkcję społecznie. W latach 70. piastował stanowisko dyrektora „Metalplastu”, był inicjatorem budowy, a następnie realizatorem szeregu obiektów: zaplecza socjalno-sanitarnego Ośrodka Rekreacji TKKF, hali gimnastycznej przy Szkole Podstawowej nr 18, rozbudowy hali sportowej Klubu „Politechnik” i wielu innych obiektów sportowych. Należał do oddziału częstochowskiego Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, posiadał liczne odznaczenia sportowe. Już na emeryturze pełnił funkcję prezesa TKKF „Ognisko” i Koła Seniorów AZS, był członkiem zarządu Organizacji Środowiskowej AZS, Częstochowskiego Związku TKKF i Zarządu Wojewódzkiego Śląskiego TKKF w Katowicach, Harcersko-Uczniowskiego Klubu Sportowego „Żubr” przy Hufcu ZHP. Zm. 21 IX 2022, pochowany został na cmentarzu św. Rocha (w sektorze 32, rząd 14, grób 5).

Fot. i ilustracje: Biuro Prasowe Urzędu Miasta